سیمای انسان کامل از منظر امام سجاد (ع)

صحیفه کامله سجادیه اثر جاودانه حضرت زین العابدین علیه السلام، یکی از جامع ترین و ارزنده ترین منابع فرهنگی ناب اسلامی است که در میان آثار بجا مانده از این امام از همه مهم تر است و از متون ارزشمند دینی است که می تواند ماخذ و مبنایی برای مطالعه و بررسی موضوعات مختلف اعتقادی، اجتماعی، انسان شناختی و تربیتی مورد استفاده قرار گیرد. در صحیفه سجادیه تصویر انسان کامل به وسیله انسانی الهی و کامل ترسیم و بیان شده که در آن فضایل و ویژگی های انسان در منظومه و سیمایی خاص و مبتنی بر باورهای اسلامی تصویر و توصیف شده است. دعای امام سجاد کلام انسان کامل است با معبود خویش.حمد اوست نسبت به حق. انسان به مثابه اشرف مخلوقات، برترین و شمولی ترین حمدها را نیز باید از معبود خود بنماید. انسان کامل مسیر بالاترین حمد نسبت به پروردگار است. عبادت و دعای همه هستی با دعا و عبادت او کامل می شود آن گاه که انسان کامل لب به دعا بگشاید، از زبان همه هستی دعا می کند. چرا که او در مقایسه با همه اسما و صفات حق آگاهی دارد و وجودش هم مظهر این اسماء است و از طرفی هستی نیز چیزی جز مظهریتاسماء الهی نیست. در این مقاله ابتداچکیدهای از نقطه نظرات اسلام درباره انسان کامل ارائه می شود، سپس ویژگی های انسان کامل از منظر امام سجاد (ع) با توجه به کتاب ارزشمند صحیفه سجادیه مورد بررسی قرار گرفته است

کلیدواژه ها:

انسان کامل ، رشد و کمال انسان ، امام سجاد(ع) ، صحیفه سجادیه