رفتار محوری ستون های مرکب فولادی بتنی زاویه دار و دارای سخت کننده

در این مقاله به بررسی رفتار ستون مرکب فولادی بتنی با مقطع متغیر و زاویهدار با و بدون سخت کننده تحت اثر بارمحوری پرداخته می شود. ابتدا یک تست آزمایشگاهی با نرم افزار شبیه سازی شد و پس از تطابق پاسخ های نرم افزار با پاسخ های آزمایشگاهی، به بررسی تاثیر زاویه قائم ستون، شکل سطح مقطع، ارتفاع ستون، شکل سخت کننده های ستون و مقطع متغییر در ارتفاع ستون پرداخته شد. نتایج نشان میدهند که مقطع مربعی به لحاظ شکل بهترین عملکرد را در بین سایر شکل ها از خود نشان میدهد. با افزایش زاویه مایل ستون تا 9 درجه، در مقاومت و شکل پذیری ستون تغییر چندانی ایجاد نمیشود. با افزایش زاویه ستون از صفر به 36 درجه سطح زیر نمودار نیرو جابجایی به طور متوسط 41 درصد کاهش مییابد. با افزایش سه برابری ارتفاع از 400 به 1200 میلیمتری مقاومت و شکل پذیری ستون مایل به طور متوسط 24 درصد کاهش میدهد. سخت کننده ها سبب بهبود رفتار ستون می شوند اما ضخامت سخت کننده ها تاثیر زیادی بر بهبود عملکرد ستون ندارد. همچنین مشاهده شد که اتصال عرضی سخت کننده رفتار بهتری از خود نشان میدهد. بطوریکه مقاومت ستون با اتصال عرضی سختکننده نسبت به اتصال عمودی به طور متوسط 4 درصد افزایش مییابد. ظرفیت باربری ستون مقطع متغییر به طور متوسط 17 درصد از ستون مقطع ثابت کمتر است

کلیدواژه ها:

ستون مرکب ، فولاد ، بتن ، مقطع متغییر ، سخت کننده ، زاویه مایل ، بارمحوری