به کارگیری مدل اقتصادی بر پایه سطح اقتصادی نشت در مدیریت بهینه آب بدون درآمد (مطالعه موردی شهر بهبهان)

آب بدون درآمد شامل تلفات فیزیکی یا واقعی (نشت و ترکیدگی لوله ها) و تلفات غیرفیزیکی یا ظاهری (اتصالات غیرمجاز، مصارف عمومی اندازه گیری نشده، خطای کنتورها و خطای قرائت) است. میزان آب بدون درآمد در بسیاری از کشورهای در حال توسعه رقم بالایی است و کاهش این مقدار هزینه زیادی را طلب میکند. نویسندگان مختلفی چارچوبی را برای سطح اقتصادی نشت توسعه داده اند که طرح کلی حد بهینه تلفات فیزیکی را بر اساس قیمت تولید آب، قیمت کنترل تلفات فیزیکی و سایر داده های دیگر مطرح کرده اند. رویکرد سطح اقتصادی نشت در کشورهای در حال توسعه کمتر مورد توجه قرار میگیرد که این نیز به دلایلی از جمله: تلفات غیرفیزیکی، هزینه سالانه گسترش تاسی سات آبرسانی و کمتر بودن ظرفیت تولید نسبت به میزان موردنیاز است. همچنین محاسبه سطح اقتصادی نشت نیازمند اطلاعاتی است که در بسیاری از کشورها به آسانی در دسترس نیست. مدل جدید ارائه شده، به مدیران و بهره برداران محلی یا در مقیاس بزرگتر ملی اجازه میدهد تا اهداف جدیدی را برای آب بدون درآمد ایجاد کنند و منابع آبی را با توجه به مدیریت آب بدون درآمد به صورت بهینه بین مصارف گوناگون تخصیص دهند.

کلیدواژه ها:

آب بدون درآمد ، سطح اقتصادی نشت ، مدل اقتصادی ، بهبهان