مدیریت ارگونومی در کارگاه های کوچک و متوسط

زمینه و هدف: کارگاه های کوچک و متوسط، اغلب پایه های اصلی اقتصادی می باشند. فقدان آگاهی، مشکلات ارگونومی، حوادث، ماشین آلات قدیمی و از رده خارج، نیاز به اجرای برنامه های ارگونومی را در این کارگاه ها ضروری می نماید به این دلیل که ایمن وسالم شدن چنین محیط های کاری بر توسعه اقتصادی، اجتماعی و کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی تاثیر مثبتی می گذارد. هدف این مطالعه، بررسی وضعیت ارگونومی در کارگاه های کوچک و متوسط جهت انجام برنامه های پیشگیرانه و اصلاحی بود. روش بررسی: این مطالعه روی 6936 شاغل که در 2301 کارگاه مشغول فعالیت بودند با استفاده از فرم های بازدید کارگاهی مصوب وزارت بهداشت وثبت اطلاعات در سامانه جامع مدیریت بازرسی مرکز سلامت محیط و کار و استخراج اطلاعات از سامانه مذکور در طی یک سال انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که 7/72٪ شاغلین در مواجهه با حمل بار نامناسب بودند و%5.49 شاغلین دارای ایستگاه کار نامناسب و وضعیت نامناسب بدن در حین کار بودند. ایستگاه کار و وضعیت بدنی نامناسب شاغلین در %4.52کارگاه ها اصلاح شده بود. نتیجه گیری : ریسک های ارگونومی در بعضی از کارگاه ها کم و در بعضی از کارگاه ها زیاد بود. شیوه های مدیریتی ارگونومی در اکثر کارگاه ها ناکافی بود. محدودیت های اقتصادی، فقدان آگاهی، مقاومت در مقابل تغییر و فقدان آموزش شاغلین از عوامل بازدارنده برنامه های ارگونومی بود.

کلیدواژه ها:

اختلالات اسکلتی عضلانی ، ارگونومی ، کارگاه های کوچک و متوسط ، وضعیت بدنی نامناسب.