بررسی بار کاری فکری و رابطه آن ناتوانی اندام فوقانی در کارگران خطوط مونتاژ

مقدمه: مطالعات نشان میدهد که شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی اندام فوقانی در صنایع زیاد است. زمانی که فاکتورهای ایجاد کننده این اختلالات به درستی شناسایی شوند، می توانند قابل پیشگیری باشند [4]. ارزیابی بارکاری یک پارامتر کلیدی در ارزیابی راحتی، رضایت، بهره وری و ایمنی است [2]. هدف از مطالعه حاضر، بررسی بارکاری و رابطه آن ناتوانی اندام فوقانی در کارگران خطوط مونتاژ است. روش ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی می باشد که به روش نمونه گیری تصادفی روی 120 نفر کارگران خط مونتاژ انجام شد. برای بررسی بارکاری فکری و ناتوانی اندام فوقانی به ترتیب از نمونه ایرانی پرسشنامه NASA - TLX [3] و [4] DASHاستفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار 20 SPSS انجام و P0 / 05 value معنادار تلقی شد. یافته ها: در این مطالعه، تاثیرگذارترین بعد روی بارکاری فکری، بار فیزیکی بود. 65٪ افراد از لحاظ ناتوانی اندام فوقانی در گروه بامشکل خفیف قرار گرفتند. همچنین بین بارکاری فکری، کارایی و ناکامی با ناتوانی اندام فوقانی ارتباط معناداری وجود داشت ( 05 / 0< P value)۔ نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت، بارکاری فکری منجر به ناتوانی اندام فوقانی در سطوح مختلف می گردد. از طرفی با کاهش بارکاری فکری، از بار کاری فیزیکی و ناتوانی اندام فوقانی کاسته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

بارکاری ، ناتوانی ، اندام فوقانی ، خطوط مونتاژ