ارزیابی موقعیت های ارگونومی کارشناسان ارتز و پروتز با استفاده از روش ارزیابی سریع کل بدن (Rapid Entire Body Assessment)

مقدمه: فعالیت های بدنی در محل کار می تواند منجر به اختلالات اسکلتی- عضلانی مرتبط با کار شوند. بر اساس نتایج تجزیه و تحلیل، برای محاسبه مقدار فعالیت بدن لازم است وضعیت بدن، دامنه حرکتی، قدرت عضلات، حرکات مکرر و مدت زمان فعالیت بدنی را بدانیم. در بین کارشناسان ارتز و پروتز به دلیل مدت زمان طولانی کار، کار ایستاده و در موقعیت اشتباه، اعمال نیروهای خارجی بیش از حد، استفاده از ابزار و دستگاه های اشتباه و غیر استاندارد و همچنین عدم دانش در مورد موقعیت صحیح بدن در طول کار آسیب های اسکلتی- عضلانی شایع می باشد. بنابراین، این پژوهش با هدف تعیین میزان شیوع مشکلات فوق در بین کارشناسان ارتز و پروتز و همچنین ارتباط این مشکلات با موقعیت های این افراد صورت گرفته است. روش اجرا: برای تعیین شیوع مشکلات عصبی- عضلانی، از پرسشنامه اسکلتی- عضلانی نوردیک (Nordic Musculoskeletal Questionnaire) و برای تجزیه و تحلیل موقعیت کاری این افراد از روش ارزیابی سریع کل بدن Rapid Entire Body Assessment) ) استفاده شد. ده وضعیت کاری که هر روز به طور غالب انجام می شود برای هریک از کارشناسان ارتز و پروتز توسط متخصص ارتز و پروتز در نظر گرفته شد.19 خانم (40%) و 26 آقا (60٪) در این مطالعه شرکت داشتند. در میان آنها 11 خانم ( 68/ 75٪ ) و 9 آقا (37/5 ٪ ) در بخش ارتز و 5 خانم ( 25 / 31 درصد) و 15 آقا ( 62 / 5 درصد) در بخش پروتز مشغول به کار بودند. یافته ها: نتایج نشان داد که تمام زنان شاغل در بخش ارتز از درد در ناحیه گردن و شانه در طول سال گذشته شکایت داشتند، بنابراین حدود 82- 54٪ از آنها قادر به انجام فعالیت های روزانه نبودند. همچنین، تمام مردان شاغل در بخش ارتز در سال گذشته از درد شانه، مچ دست و دست شکایت داشتند. تمام زنان شاغل در بخش پروتز در سال گذشته دچار اختلالات گردن شده بودند و 40٪ آنها در انجام فعالیت های روزانه مشکل داشتند. 65٪ از افراد شاغل در بخش ارتز نتوانسته بودند به علت مشکلات اسکلتی- عضلانی در محل کار حضور یابند که بیشتر آنها (55%) خانم بودند. چنین آمار بالایی در کارکنان شاغل در بخش پروتز مشاهده نشد. به طور کلی در 26/6٪ افراد به علت مشکلات اسکلتی- عضلانی نتوانسته بودند در محل کار خود حضور یابند. 50٪ از افراد شاغل در بخش ارتز و 30٪ افراد شاغل در بخش پروتز سابقه مراجعه به پزشک به علت مشکلات اسکلتی- عضلانی را داشته بودند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که مشکلات اسکلتی- عضلانی در میان کارشناسان ارتز و پروتز بسیار شایع بوده و میزان مراجعه به پزشک و عدم حضور در محل کار را در این افراد افزایش می دهد. در نتیجه توصیه می شود که به منظور کاهش و به حداقل رساندن مشکلات اسکلتی عضلانی از راهبردهای آموزشی و پیشگیرانه بیشتر استفاده شود. در این زمینه می توانیم از روش هایی مانند اضافه کردن یک دوره ارگونومی، آموزش های خدماتی و دوره های بازآموزی برای افزایش دانش شرکت کنندگان در مورد حرفه، استفاده از ابزار و وسایل طراحی شده و یا اصلاح شده بر اساس اصول ارگونومی برای تغییر فشار فیزیکی کار استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

مشکلات عصبی- عضلانی ، ارتز و پروتز ، ارزیابی سریع بدن ، پرسشنامه اسکلتی عضلانی نوردیک