امکان سنجی طراحی ساختمان های صفر انرژی بر اساس پتانسیل منابع انرژی های تجدیدپذیر در ایران

رشد فزاینده مصرف انرژی در مقیاس جهانی و شدت یافتن بحران های زیست محیطی ناشی از مصرف منابع تجدید ناپذیر، ضرورت توجه به انرژی های تجدید پذیر را نشان می دهد. با توجه به آنکه حدود نیمی از انرژی تولیدی از منابع تجدید ناپذیر در بخش ساختمانی مصرف می شود، ساخت و طراحی ساختمان هایی که از منابع تجدید پذیر تامین انرژی می گردند، در این بخش از اهمیت ویژه برخودار گشته است. یکی از راهکارهای مقرون به صرفه در کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها، استفاده از پتانسیل های منابع تجدید پذیر درون سایت و خارج از سایت بناها است. نتایج برخی پژوهش ها نشان می دهد که بهره گیری از راهکارهای ساختمان های صفر انرژی می تواند به میزانی قابل توجه سبب کاهش مصرف انرژی کل ساختمان ها گردد. مقاله حاضر به بررسی انواع ساختمان های صفر انرژی، و دسته بندی انواع پتانسیل های محیطی منابع انرژی تجدید پذیر موجود در ایران پرداخته است و همچنین هدف مقاله مشخص سازی-تعیین منابع انرژی تجدید پذیر براساس اطلس های انرژی موجود در پهنه ی سرزمینی ایران می باشد. در این راستا از روش های مقایسه تطبیقی و استدلال های منطقی براساس پتانسیل های موجود مورد استفاده قرار گردیده است. نتایج پژوهش، فراوانی هر یک از انواع منابع تجدید پذیر را در پهنه های جغرافیایی ایران نشان می دهد و می تواند جهت انتخاب مناسب ترین منابع موجود تجدید پذیر در جهت تامین بخشی از نیازهای انرژی ساختمان های صفر انرژی، مورد استفاده طراحان و معماران ساختمان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ساختمان صفر انرژی ، انرژی تجدید پذیر ، پتانسیل انرژی ، جغرافیای ایران.