بررسی عوامل موثر بر بهینه سازی هدایت حرارتی و ویسکوزیته دینامیکی نانوسیال هیبریدی آب/نانولوله کربن از طریق الگوریتم MOPSO و ارائه رابطه ای جهت پیش بینی میزان ویسکوزیته

در این مقاله، بهینه سازی چند هدفه نانوسیال هیبریدی آب/ نانولوله کربن مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور بیشینه هدایت حرارتی و کمینه ویسکوزیته با تغییر در دما 300) تا (340 درجهکلوین و کسرحجمی 0.01) تا (0.4% نانوسیال مذکور، از الگوریتم بهینهسازی MOPSO استفاده شده است. برای بدست آوردن مقادیر هدایت حرارتی و ویسکوزیته بر حسب دما و کسرحجمی نانوسیال از مدل سازی شبکه عصبی داده های تجربی استفاده شده است. نهایتا0 جبهه پارتو (pareto-front ) و نقاط بهینه متناظر با آن ارائه شده است. خلاصه برخی از تحقیقات صورت گرفته در مورد پارامترهای موثر بر ویسکوزیته و هدایتحرارتی نانوسیال و تعریفاتی در مورد خواص نانوسیال، ضریبهدایتحرارتی، ویسکوزیته، تعریفی از بهینه سازی ازدحام ذرات، مراحل الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات ، مزایای PSO نسبت به دیگر روشهای بهینه سازی، مقایسه ی PSO با الگوریتم های تکاملی، الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات چندهدفه و نمودارهای مرتبط با آن استفاده شده است. در آخر مقادیر مختلف تعداد اعضای جمعیت20 عضو و تعداد تکرار 15 بار ارائه شده است. به منظور مقایسه روند بهینه سازی نتایج در جبهه اول، پنجم، دهم و جبهه پارتو بهینه سازی ارائه شده است. هدف از تحقیق بهینه سازی نانوسیال برای کاهش ویسکوزیته و افزایش هدایت حرارتی است. نتیجه نشان میدهد که در درجه حرارت 340درجه کلوین بیشترین هدایت حرارتی و کمترین ویسکوزیته را در این نانوسیال هیبریدی داریم.

کلیدواژه ها:

هدایت حرارتی ، الگوریتم بهینه سازی ، ویسکوزیته ، پارتو ، PSO