اسطوره زمین و انسان

بررسی مسائل مربوط به زمین در متن های نظم و نثر فارسی به ویژه از دیدگاه نمادشناسی، موضوع این تحقیق می باشد. بازتاب زمین در فرهنگ و به ویژه ادبیات فارسی، از دو جنبه قابل بررسی است. نخست، از نگاه دانش تقلیدی و دوم نگاهی خاص و ویژه که دانش تقلیدی را تحت الشعاع خود قرار می دهد. موضوع این تحقیق همان نگاه خاص و ویژه به زمین است، جهانبینی مردمان باستان به زمین و به طور کلی جهان اطراف یعنی زمین و آسمان؛ اینکه عالم کالنات هم ، از گونه خود و انسانی است با ویژگی های انسانی. این مسئله کهدر ادب و فرهنگ ایران زمین، زمین، نماد مادینگی و زن است و رفته رفته در عرفان و جریان های فکری بسان تن و کالبد است، می تواند از همین اسطوره های اولین نشات گرفته باشد.

کلیدواژه ها:

زمین ، انسان ، نماد شناسی ، اسطوره ، جهان بینی