تاثیرات سیاسی للگان قزلباش در آموزش شاهزادگان صفوی

صفویان در آغاز حکومت، علاوه بر وابستگی های سیاسی به ترکان قزلباش، آنچه بیشتر سبب شد تا تربیت شاهزادگان را به آنان بسپارند، وجود یک رابطه ی معنوی برآمده از تفکر صوفیگری میان آنها بود. در واقع، شاهزادگان به عنوان نخبگان سیاسی و جانشینان بعدی سلاطین صفوی، می بایستی آداب حکومت را همراه با آداب طریقت می آموختند.به نظر می رسد شاه طهماسب اول، در راستای حمایت جدی خود از فرهنگ تشیع، به یک تغییر اساسی در نظام آموزشی شاهزادگان می اندیشیده؛ تغییری که بر مبانی انتقال آموزش شاهزادگان از ولایات به دربار و توجه بیشتر به آموزش های مذهبی شاهزادگان در کنار فراگیری آداب حکومتداری قرار داشت و می توانست به نقش تربیتی للگان ترک خاتمه دهد، اما وی در این کار موفقیتی به دست نیاورد، زیرا درهم شکستن اقتدار قزلباشان، تنها راهی بود که می توانست این هدف را محقق سازد؛ بر همین اساس، دیگر ضرورتی بر حفظ و اجرای قواعد قدیم تربیت، همانند فراگیری و شناخت آداب طریقت صفوی، فنون سپاهیگری، پرورش جسم و فکر، اخلاق حکومت و سیاست احساس نمیشد، بلکه مودبان خواجه تنها وظیفه داشتندبه شاهزادگان رسوم دربار و احکام و شعائر مذهب رسمی حکومت را بیاموزند. نگارنده در این پژوهش درصدد بررسی نقش للگان قزلباش در چگونگی تربیت شاهزادگان صفوی به روش توصیفی و تحلیلی است.

کلیدواژه ها:

صفویه ، شاهزادگان صفوی ، تعلیم و تربیت ، قزلباش ، لله