مقایسه روش های اندازه گیری نشانه ها به روش فاصله، دامنه، اصلاح و فاصله، تقویت، اندازه و بررسی نقاط قوت و ضعف هریک از این روشها

در اندازه گیری نشانه ها به روش فراصوتی، دو روش بیش از همه مورد استفاده قرار می گیرد که یکی از آنها روش فاصله-دامنه-اصلاح و دیگری فاصله-تقویت-اندازه است. روش اول بر اساس استانداردهای آمریکایی پایه ریزی شده است و روش دوم توسط کرات کرامر ابداع شد و بیشتر در کشورهای اروپایی علی الخصوص آلمان مورد استفاده قرار می گیرد. روش فاصله-دامنه-اصلاح بر این اساس است که بدیل تضعیف، شدت انرژی صوت با افزایش فاصله کاهش می یابد و لذا در فواصل مختلف، دامنه سیگنال دریافتی از نشانه های مرجع یکسان متفاوت خواهد بود. روش فاصله-تقویت-اندازه بر اساس شناخت دسته پرتوی هر جستجو کننده بنا نهاده شده است. در این روش چگونگی پاسخ دهی هر منعکس کننده به دسته پرتو، پیش بینی می شود. هر یک از این روشها مزایا و محدودیتهایی دارند که در این مقاله ضمن اشاره اجمالی به چگونگی انجام هر یک از این روشها، این مزایا و محدودیتها مورد بررسی قرار گرفته و کاربردهای عملی هریک از آنها معرفی شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که علی رغم تفاوت در روش ایجاد منحنی ها و اندازه گیری نشانه ها، نتایج حاصل دارای اختلاف فاحشی نیستند و مطابقت خوبی بین آنها وجود دارد. لذا بر اساس نوع دستورالعمل تعیین شده برای تست و شرایط تست، هر یک از این روشها می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اندازه گیری نشانه ، آزمون فراصوتی ، آزمون غیر مخرب ، اصلاح دامنه فاصله ، فاصله- تقویت- اندازه