تبیین و نقد سه رویکرد تربیتی رایج به فضای مجازی بر اساس فلسفه تربیت در جمهوری اسلامی ایران

در جوامع معاصر، صاحبنظران تربیتی با توجه به مزایا و نکات مثبت ونیز چالش ها و خطرات واقعی استفاده از فضای مجازی کوشیده اند تا مواجهه ای تربیتی با این پدیده را دنبال نمایند. با مروری بر دیدگاه های رایج در این خصوص، می توان سه رویکرد تربیتی نسبتا متمایز را شناسایی نمود: 1- رویکرد پیشگیرانه (از خطرات تربیتی فضای مجازی) ،2 -رویکرد سالم سازی تربیتی فضای مجازی در دسترس و 3- رویکرد ارتقای سواد مجازی متربیان؛ البته به نظر می رسد در عین حال بین عموم صاحبنظران تربیتی توافق و اجماعی نسبت به لزوم استفاده ابزاری از فناوری اطلاعات و ارتباطات در نظام های تربیتی برای وصول به اهداف تربیتی مطلوب مشاهده می شود. با وجود لزوم اتخاذ رویکرد پیشگیرانه از آسیب های فضای مجازی و نیز تلاش برای سالم سازی حتی الامکان فضای سایبری در دسترس نسل جوان ، باید از این رویکردها به عنوان تدابیری لازم ولی موقت ومتناسب با مراحل اولیه تربیت (دوران کودکی و نوجوانی ) عبور کنیم و با توسعه رویکرد سواد سایبری و بازسازی مفهومی آن با الهام از آموزه های اسلامی ، به سمت زمینه سازی تربیتی جهت کسب شایستگی های لازم توسط متربیان برای درک واصلاح پیوسته موقعیت خود و دیگران در فضای سایبری براساس نظام معیار اسلامی حرکت نماییم . در نتیجه بایستی تربیت برای حضور فعال و دین مدارانه در فضای سایبری را به مثابه ساحتی متمایز و مهم ولی مغفول از تربیت اسلامی (به معنای تربیت بر اساس دین) در دوران معاصر به شمار آوریم.