ارزیابی میزان نگرش و علاقه دانشجویان به آموزش مجازی

هدف از پژوهش حاضر ارزیابی میزان نگرش و علاقه دانشجویان نسبت به آموزش مجازی دانشگاه پیام نور در سال 96-1395 بود. این پژوهش به شیوه ی توصیفی- پیمایشی انجام شد. جامعه ی پژوهش دانشجویان تحصیلات تکمیلی بخش مجازی دانشگاه پیام نور بودند. نمونه گیری به شیوه ی تصادفی انجام شد و تعداد 206 دانشجو انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه ی محقق ساخته نگرش بود. روایی پرسشنامه از نظر اساتید علوم تربیتی تایید شد و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0/90 برآورد شد . تجزیه و تحلیل در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار (21)spss انجام شد. یافته ها نشان داد بین میانگین نگرش نسبت به محیط آموزش مجازی با میانگین متغیر مورد نظر تفاوت معنادار آماری وجود دارد(p≤0/05). به عبارت دیگر نگرش و علاقه نسبت به محیط آموزش مجازی از نظر دانشجویان بیش از حد متوسط بیان شد. همچنین میانگین نگرش و علاقه به محیط آموزش مجازی دانشجویان زن و مرد با هم تفاوت معناداری نشان داد که بر اساس یافته های توصیفی میانگین این مولفه ها دردانشجویان زن بیشتر از مرد بود.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، نگرش و علاقه ، یادگیری و آموزش مجازی