تاثیر مدل مراقبت مشارکتی بر بازتوانی قلبی بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلبی

مقدمه: امروزه بیماری های قلبی عروقی یکی از مشکلات عمده سیستم های سلامتی در جهان محسوب می شوند که پیامدهاییهمچون مرگ و ناتوانی را به دنبال دارند.این بیماری یک مشکل رایج و تهدید کننده زندگی درکشورهای توسعه یافته و در حالتوسعه به شمار می رود. ازاهداف برنامه های مراقبت پرستاری بازتوانی قلبی می باشد.این مطالعه به منظور ارزیابی مدل مراقبتمشارکتی بر روی بازتوانی قلبی بیماران می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 60 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن قلبی مراجعه کننده به کلینیک هنری شهرستانجهرم با روش نمونه گیری تصادفی ساده در سال 1396 انجام شد.بیماران به دو گروه شاهد و مداخله تقسیم شدند.اطلاعاتدموگرافیک شامل قد،وزن و دورشکم اندازه گیری شد. جهت تعیین ارزیابی بازتوانی بیماران، اکوکاردیوگرافی انجام و برون ده قلبیمحاسبه شد.مدل مراقبت مشارکتی که شامل چهار مرحله انگیزش،آماده سازی،اجرا و ارزشیابی بود طی چهار جلسه در گروهمداخله انجام شد.قبل و چهار هفته بعد از مداخله برون ده قلبی بیماران محاسبه شد.داده ها توسط نرم افزار spss16 وآزمون ها آماری تی مستقل وزوجی،مربع کای دو و من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات قبل و بعد از مداخله در گروه مداخله 29±30/1 و در گروه شاهد 0/2±40/02 بود و بعد از اجرای مداخله در گروه مداخله به 15±53/6 و در گروه شاهد به 0/2±40 رسید.نتایج بیانگر آن بود در گروه مداخله تاثیربرنامه مراقبت مشارکتی با افزایش میانگین برون ده قلبی نتیجه بخش بوده است.نتیجه گیری: نتایج بیانگر آن است که مدل مراقبت مشارکتی برروی بازتوانی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی موثرمی باشد.

کلیدواژه ها:

مدل مراقبت مشارکتی ، بازتوانی قلبی ، نارسایی مزمن قلب