بررسی رابطه عدالت سازمانی با رضایت شغلی و تعهد سازمانی در بین پرستاران بیمارستان های آموزشی شهرستان دزفول در سال 1397

مقدمه : تعهد سازمانی و رضایت شغلی دو عامل مهم در پیشگویی رفتار سازمانی هستند .اگر تعهد سازمانی و رضایت شغلی درسیستم آموزشی درمانی رعایت شود در نهایت سبب جلب رضایت بیمار و کارکنان و ارتقا سیستم خواهند شد. هدف اصلی اینپژوهش بررسی میزان تعهد سازمانی و رضایت شغلی پرستاران در بیمارستان های دکتر گنجویان دزفول و امام خمینی بروجرد بود.روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، جامعه ی آماری شامل 130 نفر از پرستاران شاغل در دو بیمارستان بود که بطور تصادفی از بخش های مختلف انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه پرسشنامه رضایت شغلی JSS و تعهدسازمانی نیهوف و مورمن بود روایی و پایایی این دو پرسشنامه در ایران به تایید رسیده بود .داد ه ها با استفاده از آمارتوصیفی و آزمون های آماری ناپارامتری ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج :نتایج نشان داد میانگین عدالت سازمانی پرستاران از متوسط به بالاست (8/04±61/06) و بیش تر پرستاران از شغل خود رضایت داشتند (12/31±193/25)، که در مقایسه میانگین ابعاد رضایت شغلی عامل ارتقا شغلی و مزایا رضایت کمتری وجود داشته است. همچنین نتایج نشان داد بین حیطه های مختلف عدالت سازمانی و عوامل موثر در رضایت شغلی رابطه معنی داری وجود دارد (p<0.05). افزایش نمرات هر کدام از عوامل، رضایت شغلی نیز افزایش می یابد. نتیجه گیری: با توجه به وجود رابطه مثبت بین رضایت شغلی و تعهد سازمانی پیشنهاد می گردد وضعیت رضایت شغلی پرستاراندر کشور در یک مطالعه جامع بررسی گردد تا با شناخت مشکلات موجود در جهت ارتقا و افزایش کیفیت خدمات گام موثربرداشته شود.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، تعهد سازمانی ، پرستار ، بیمارستان آموزشی