مردانگی در خطر انقراض

انسان شناسان حوزه فرهنگی با ثابت انگاشتن ساختار زیستی (سرشت طبیعی) انسان، تغییرات فرهنگی و رفتاری انسان را با کمک عواملی به غیراز عوامل زیستی توضیح می دهند. هدف این مقاله، با یاری گرفتن از کتاب ها و مقاله های منتشر شده ، خدشه وارد کردن براین انگاره است. انسان با آلوده ساختن محیط زیست، خلق استرس های فزاینده روزمره و استفاده از مواد مصنوعی تولید شده چه سمی و چه غیر سمی به ویژه مواد پلاستیکی، باعث تغییر سرشت خود شده است. دگرگونی سرشتی در جنس مذکر نمود بیشتری دارد. پی آمدهای این تغییر، نامشخص و به نظر خطرناک می آید. دراین مقاله ازدو شاخص آنتروپومتری sexually dimorphic که نشان از چگونگی تغییرات سرشتی انسان دارند ، یعنی نسبت انگشتان و فاصله آلت تناسلی تا مقعد ، استفاده شده است. شاخص نسبت جنسیت درهنگام تولد که یکی از شاخص های بسیار مهم در جمعیت شناسی است وتمام کشورهای جهان همه ساله آن را محاسبه وتغییراتش را رصد میکنند، مورد مطالعه قرار گرفته است. امید است این مقاله تلنگری باشد برای جامعه علمی کشور تا بتوانند از ابعاد فاجعه آمیز این پدیده بکاهند و یا اگر توان جلوگیری از این فاجعه وجود ندارد حداقل اداره کنندگان کشور و مردم عادی را نسبت به پی آمد های آن آگاه سازند تا رفتارهایی که برخواسته از این سرشت جدید است ناهنجار خوانده نشود.

کلیدواژه ها:

استرس ، نسبت انگشتان ، نسبت جنسیتی هنگام تولد ، ساختار زیستی ، فاصله آلت تناسلی تا مقعد