توسعه پایدار محله ای با رویکرد نیازسنجی کالبدی-اجتماعی سالمندان با تاکید بر تکنیک (QSPMمطالعه موردی: منطقه 8 شهر تهران)

جمعیت دنیا به سرعت در حال سالخورده شدن است و بخش بزرگی از این تغییر در کشورهای درحال توسعه درحال شکل گیری است. فضاهای عمومی محلات شهری نقش اساسی در امکان انجام یا عدم انجام فعالیتهای شهروندان، خاصه اقشار آسیبپذیر اجتماعی، مانند سالمندان دارند. این امر از آن جهت اهمیت دارد که نمیتوان بدون حضور فراگیر تمام اقشار اجتماعی انتظار تناسب و تعادل حضور اقشار اجتماعی به خصوص سالمندان را داشت. در عین حال میتوان دریافت که سالمندان به عنوان یکی از اقشار اجتماعی میبایستی بهطور برابر از عرصه های عمومی شهری برخوردار باشند.و همچنین حضور آنان موجب پایداری و سرزندگی فضاهای شهری و درنتیجه ارتقاء کیفیت آنها شوند. پژوهش حاضر با هدف توسعه پایدار محله ای بارویکرد نیازسنجی کالبدی-اجتماعی سالمندان با تاکید بر تکنیک QSPM به منظور دستیابی به راهبردهای متناسب با نیازهای کالبدی و اجتماعی سالمندان منطقه 8 شهر تهران می باشد. روش انجام تحقبق به صورت توصیفی-تحلیلی میباشد و از نوع کاربردی میباشد. از طریق روش کتابخانهای به مطالعات مبانینظری مرتبط با پژوهش و از طریق روش میدانی به تکمیل و توزیع 25 پرسشنامه، از طریق روش گلوله برفی میان مسوولان شهری منطقه 8 و جامعه شناسان سالمندی ساکن در سراهای سالمندان منطقه پرداخته شده است. و داده های حاصل از پرسشنامه که در مدل برنامه ریزی استراتژیک )QSPM( تجزیه و تحلیل شده است. و از طریق امتیازدهی به عوامل بیرونی و درونی راهبرد برتر منطقه که راهبرد رشد شناخته گردید، راهبردهای اجرایی جهت رسیدن به وضعیت ایدهآل برای سالمندان حال و آینده ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

سالمندی ، نیازسنجی ، کالبدی ، اجتماعی ، پایداری