واکاوی الگوهای کلان مقیاس جوی - اقیانوسی در تحلیل نوسانات بارش(مطالعه موردی: ایستگاه های سقز و سنندج)

الگوهای کلان مقیاس جوی- اقیانوسی (شاخص های پیوند از دور) معرف تغییرات کلانی است که در الگوی امواج جوی و رودبادها رخ می دهد و بر شدت و مدت بارش اثر می گذارد. در این تحقیق از داده های مربوط به شاخص نوسان اطلس شمالی و داده های بارش سالانه و بارش فصل زمستان در یک دوره 51 ساله برای ایستگاه های سنندج و سقز، جهت محاسبه میزان همبستگی میان فازهای منفی و مثبت نوسان اطلس شمالی با وقوع ترسالی ها و خشکسالی ها مورد استفاده قرار گرفته شده است. روش اصلی مورد استفاده در این تحقیق، استفاده از آمار تحلیلی(ضریب همبستگی پیرسون)می باشد .در این تحقیق دو هدف اصلی دنبال می شود: اول؛روشن کردن میزان همبستگی بین نوسانات سالانه اطلس شمالی با بارش سالانه ایستگاه هاو دوم؛روشن کردن رابطه بین بارش های زمستانه ایستگاه ها و نوسانات زمستانه اطلس شمالی. نتایج این مطالعه نشان داد که بارش سالانه ی ایستگاه های سنندج و سقز با شاخص NAO همبستگی ندارد و حداکثر در فازهای منفی و مثبت قوی همبستگی نشان می دهد، اما همبستگی معنی داری بین بارش زمستانه و NAO زمستانه مشاهده می شود. بدین ترتیب بین فاز منفی NAO با ترسالی ها و فاز مثبت NAO با خشکسالی ها همبستگی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پیوند از دور ، نوسانات اطلس شمالی (NAO) ، بارش ، سنندج ، سقز.