شناخت محیطی گردشگری جهت توسعه ژئوتوریست مطالعه موردی شهرستان بهبهان

هر منطقه جغرافیایی دارای ویژگی های مختص به خود می باشد و جاذبه های طبیعی نیز به پیروی از آنهاشکل می گیرند . از آنجایی که گردشگری رابطه تنگاتنگی با محیط دارد و هر محیط جغرافیایی نیز ویژگی هایمنحصر به فرد دارد به همین دلیل است که حوزه فعالیت های توریستی از یک حوزه به حوزه دیگر فرق می کند.مناطق کوهستانی، ییلاقی، دره ها و نماهای طبیعی، دریاچه ها و سواحل دریاها، چشمه های آب معدنی ونواحی جنگلی و نظایر آنها جاذبه هایی هستند که می تواند در جذب توریست بسیار حائز اهمیت باشدوساماندهی به آنها جهت گردشگری امری ضروری به نظر می رسد. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای و روش میدانی به شناسایی و معرفی جاذبه ها و توان های محیطی و ژئوتوریستمنطقه مورد مطالعه جهت جذب ژئوتوریست پرداخته است. نتایج این بررسی نشان می دهد شهرستان بهبهانبرای توسعه گردشگری از توان بالایی برخوردار است و به لحاظ مناظر طبیعی (صخره، غار، دره، رود، دشت،پوشش گیاهی) تنوع جانداران و پرندگان وحشی، غنی بوده که با مدیریت و سازماندهی مناسب می تواندمقصدی برای گردشگران علاقمند به حیات وحش بوده و باعث توسعه صنعت ژئوتوریست در این ناحیه گردد. بااجرای طرح های مدیریتی آمایش سرزمین و سرمایه گذاری در بخش ژئوتوریست می توان انتظار داشت که اینشهرستان به عنوان محور برنامه های توسعه منطقه ای جهت اشتغال زایی، جلوگیری از بیکاری و به تبع آنمفاسد اجتماعی حاصل از آن و جلوگیری از روند بی رویه مهاجرت باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، ژئوتوریست ، توان های محیطی ، شهرستان بهبهان