تاثیر تعاملات اجتماعی بر فضای باز شهری اجتماع پذیر نمونه موردی (پارک های لاین نیویورک ، پارک جمشیدیه تهران)

شهر به عنوان محیط زندگی انسان سرشار از لحظه ها و فضاهای خوب و بد است . آنچه به این فضاها معنی و مفهوم می بخشد، سرزندگی و حضور شهروندان می باشد که به نوعی موجب حیات اجتماعی در این فضاها می شود . فضاهای شهری در صورت نبودن انسان و تعاملات میان آنان ، مفهومی جز کالبد خشک و بی روح پیدا نمی کند این عرصه ، نیازمند شناخت چند وجهی و چند بعدی است ؛ شهر در قالب حیات اجتماعی گره خورده با روح تعاملات انسانی در فضاهای شهری معنا می یابد . در این مطالعه مواردی مرتبط با اجتماع پذیری و پژوهش در رابطه با تعاریف و عوامل تاثیرگذار بر تعاملات اجتماعی را مورد بررسی قرار داده و با تحلیل این مباحث به دنبال معیارهایی در پارک های شهری بوده که در نمونه های موردی نشان داده شده است . با استفاده از روش تحلیلی توصیفی به اطلاعاتی دست پیدا کردیم که بیان کننده تاثیر به سزای این عوامل در موفقیت دو نمونه موردی مذکور بوده است . نتایج نشان می دهد که معیارها و فاکتورهایی در این فضاها وجود دارد که باعث ارتقاء سطح تعاملات اجتماعی می شود و بر حضور فعال شهروندان در پارک های شهری اثر گذاشته و نقش مهمی را ایفا می کند .