ساخت کاشتینه های رگ مصنوعی بر پایه پلی یورتان

در بیمارانی که به دلایل مختلف از جمله بیماری شریان محیطی و بیماری های کلیوی، دچار گرفتگی رگ شده و کارایی رگ خود را از دست می دهند، عموما سه نوع درمان آنژیوپلاستی balloon)(angioplasty، اندارترکتومی (endarterectomy)  و پیوند بای پس (bypass grafting) بررسی می شوند. در مواردی که گرفتگی رگ شدید است یا در چند ناحیه از رگ گرفتگی وجود داشته باشد، عموما از پیوند بای پس استفاده می شود. همچنین، در برخی سوختگی های شدید رگ های بیمار ازدست رفته و به جایگزینی مناسب برای آن ها نیاز است. در برخی موارد، بیمار فاقد رگ مناسب برای خودپیوندینه (تامین پیوند از بدن خود بیمار) و انجام جراحی بای پس است. از طرفی، نیاز به انجام دو جراحی روی بیمار در بیمارانی که خودپیوندینه انجام می دهند، از نقاط ضعف این نوع درمان محسوب می شود. درنتیجه، پژوهشگران برای ساخت کاشتینه رگ مصنوعی تلاش می کنند. دسته ای از مواد مورد توجه برای این هدف، پلی یورتان ها هستند. دلیل این مسئله ویژگی هایی از جمله خون سازگاری، زیست سازگاری و از همه مهم تر قابلیت این مواد در طراحی خواص مدنظر است. در کار حاضر، روند تحقیقات پژوهشگران برای ساخت کاشتینه رگ مصنوعی بر پایه پلی یورتان بررسی و بر اساس اصلاح ساختار شیمیایی زنجیر اصلی، اصلاح سطح یا اصلاح توده دسته بندی شده اند. اثرگذاری این روش ها بر پارامترهای مهمی از جمله سمیت، چسبندگی اندوتلیال، چسبندگی پلاکت و پارامترهایی از این دست نیز مرور می شود.

کلیدواژه ها:

رگ مصنوعی ، پلی یورتان ، زیست سازگاری ، اصلاح سطح ، اصلاح توده