مروری کوتاه بر اثر پارامترهای فرایند بر عمر کاربری پیشرانه جامد کامپوزیتی برپایه پلی بوتادی ان منتهی به گروه هیدروکسیل

اثر پارامترهای فرایند بر عمر کاربری پیشرانه های جامد کامپوزیتی برپایه پلی بوتادی ان منتهی به هیدروکسیل (HTPB) برای تولید دانه های متوسط و بزرگ حائز اهمیت است. در این مقاله، مروری کوتاه بر افزایش عمر کاربری پیشرانه جامد کامپوزیتی برپایه HTPB، از راه کنترل پارامترهای فرایند نظیر دمای اختلاط و ریخته گری، نسبت عامل پخت (نسبت NCO/OH یا r)، سرعت برش همزن و مدت زمان هم زدن، به کارگیری نانو و میکروذرات آلومینیم و آمونیوم پرکلرات (AP) در دوغاب پیشرانه جامد کامپوزیتی و ترتیب افزودن بار جامد انجام شده است. مطالعات انجام شده نشان می دهند، افزایش دمای ریخته گری به سبب افزایش میزان پخت، گرانروی را افزایش می دهد. بنابراین کاهش دمای ریخته گری، با کنترل فرایند پخت، عمر کاربری را افزایش می دهد. با افزایش نسبت r، سرعت واکنش پخت افزایش می یابد که به ازدیاد وزن مولکولی، شاخه ای شدن و ایجاد شبکه اتصالات عرضی پلیمر نسبت داده شده است. در مطالعه دیگری گزارش شده است، زمانی که نسبت میکرو AP ریز به میکرو AP درشت (µAPf:µAPc) از 1:4 می گذرد، افزایش گرانروی از حالت خطی به نمایی تبدیل می شود. همچنین، زمانی که (µAPc:µAPf) به1:2 می رسد، گرانروی به حدی افزایش می یابد که ریخته گری دچار مشکل می شود. نتایج کارهای پژوهشی درباره اثر ترتیب افزودن ذرات جامد نیز بیان می دارد که برای نسبت اندازه ذرات (µAPf:µAPc) 1:2 و 1:3، ترتیب افزودن ذرات جامد به شکل Al+2APc+2APf و برای نسبت اندازه ذرات (µAPf:µAPc) 1:4 به شکل APc+APf+APc+APf+2Al بیشترین عمر کاربری را دارد.

کلیدواژه ها:

دمای ریخته گری ، نسبت NCO/OH ، سرعت اختلاط ، بارگذاری جامد ، عمر کاربری