بررسی اثربخشی پل طبیعت تهران در منظر شهری با تکیه بر ارزیابی فاکتورهای اکولوژی شهری

پل طبیعت سازه ای فولادی در 3 طبقه است که در منطقه عباس آباد تهران واقع شده است. این پل از عرض اتوبان مدرس گذشته و دو بوستان آب و آتش و طالقانی را به هم متصل می کند. طراحی آن بر اساس ساختاری درختی و به اصطلاح ارگانیک و کاملا سازگار با طبیعت انجام شده است. در میان پروژه های منظر اجرا شده دوره معاصر در تهران، پل طبیعت از جایگاه خاصی برخوردار است. پل طبیعت به واسطه داشتن سکوهای دید باز، فضاهای جمعی، فضاهای تفریحی، فرهنگی، هنری و رستوران های متعدد، با خلق یک فضای عمومی فعال شهری، در جهت ارتقای کیفیت فضاهای جمعی و ارتقا تعاملات اجتماعی قدم برداشته است. ازآنجایی که تهران در مسیر توسعه خود با ناهنجاری های گوناگونی نظیر کمبود فضاهای جمعی، دغدغه های زندگی شهری، ناخوانایی و سردرگمی شهروندان در زندگی پیچیده شهری مواجه است، ایجاد چنین فضاهایی که منجر به درک معنا و هویت محیط از جانب مردم شده و پیوند انسان با محیط و حس رضایت را تقویت می کند، از ضرورت های زندگی شهری به شمار می رود. تجربه فضایی متفاوت در پل طبیعت، سبب پرمخاطب بودن آن و خلق خاطرات مشترک برای شهروندان می شود که این عامل از موارد مهم در طراحی فضاهای موفق شهری است. ارتقا تعاملات اجتماعی از مهمترین جلوه های فضاهای شهری موفق و از اهداف اصلی این فضاها به شمار می رود و ازآنجاکه فضاهای جمعی شهری، از تاثیرگذارترین عناصر شهری بر رفتارهای اجتماعی می باشند، پس باید دارای ویژگی های مشترک کالبدی رفتاری باشند تا بتوانند پیوند متقابل بین انسان ها با یکدیگر، با طبیعت و همچنین با ساختارهای شهر را به خوبی برقرار کنند. رابطه ای که امروزه تحت عنوان اکولوژی شهری مطرح می شود. در نظر گرفتن شاخصه های اکولوژی می تواند تاثیر بسزایی در ایجاد تعاملات سالم و پایداری اجتماعی در فضاهای شهری داشته باشد که در این پژوهش شاخصه های مذکور را در قالب جدولی در رابطه با پروژهی پل طبیعت تهران بررسی کرده ایم.

کلیدواژه ها:

پل طبیعت ، منظر معاصر تهران ، فضاهای عمومی شهری ، تعاملات اجتماعی ، اکولوژی شهری ، پایداری اجتماعی