تاثیر استانداردهای ساخت فضاهای آموزشی بر احساس تعلق معلولین جسمی- حرکتی

استانداردهای ساخت فضاهای آموزشی برای معلولین یکی از مهمترین ابعاد مورد توجه برنامه ریزان و طراحان است. هدف این پژوهش بررسی ابعاد این معنا و بررسی ابعاد مورد نیاز در طراحی یک محیط آموزشی برای کودکان معلول است. ازاینرو با تدقیق در کتب و مقالات معتبر ادبیات مربوط به مبانی نظری در مورد کودکان، معلولیت و احساس تعلق به مکان بررسی شد. به منظور شناسایی این مفاهیم پرسشنامه ای طرح گشت تا بتوان به اهداف و فرضیه های مطرح در این پژوهش پاسخ گفت. پرسشنامه مذکور محقق ساز با آلفای کرون باخ 0/88 بوده که طی یک بازه زمانی مناسب در میان مربیان سه مدرسه گلها، شوریده و احسان واقع در شهر شیراز توزیع و پاسخ داده شد. پرسشنامه های از طریق نرم افزارهای spss آنالیز و ارزیابی شد. در این فرایند از آزمون های آماری کولموگروف–اسمیرنو، واریانس، Anova و .. استفاده شد. نتایج به دست آمده حاکی از آن بوده است که تامین استانداردهای ساخت فضاهای آموزشی برای معلولین، بخصوص در بخش تامین فعالیت های توانبخشی و کارگاه های هنری و فنی تاثیر معناداری در ایجاد احساس تعلق کودکان به محیط مدرسه دارد.

کلیدواژه ها:

استاندارد ، فضای آموزشی ، معلولین جسمی حرکتی ، حس تعلق