اصول تدوین طراحی الگوی مناسب مسکن با رویکرد معماری سبز

معماری سبز ناشی از نیاز انسان در مقابل پیامدهای سوء جهان صنعتی و مصرفی عصر حاضر است. معماری سبز در جهت بالا بردن سطح کیفیت زندگی انسان ها و ساخت ساختمان های سالمتر پیش می رود. از این رو طراحی براساس صرفه جویی در مصرف انرژی و توجه به مسایل اقلیمی و ارتباط مطلوب با طبیعت در کنار طراحی فضاهای سکونتی با کیفیت مطلوب و تامین کننده آرامش و آسایش ساکنین آن رویکرد اصلی این طراحی است. در معماری سبز هر ساختمان باید به گونه ای طراحی و ساخته شود که نیاز آن به سوخت فسیلی به حداقل ممکن برسد. معماری سبز به دنبال به حداقل رساندن اثرات منفی ساختمان ها بر محیط است. در ادامه به ویژگی های معماری سبز با در دست داشتن مطالعاتی در مورد شرایط محیط اشاره می شود. در این مورد اصولی چون هم سازی با اقلیم، بازیافت پذیری انرژی های ساختمان ها، مصالح ساختمانی و نحوه ذخیره انرژی های غیر قابل تجدید مطرح می شود. بررسی نمونه های معماری سبز با محیط برای بهره گیری مطلوب از راه کار و تکنولوژی نوین و انتخاب نگرش و ایده های طراحی با توجه به دغدغه های ذکر شده می تواند بسیار مفید واقع شود و در این راستا نمونه هایی از معماری مسکونی مورد مطالعه قرار گرفت. در این طراحی، اقلیم تهران انتخاب شده است.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، مجتمع مسکونی ، ذخیره انرژی ، اقلیم