ارزیابی نقش بارورسازی ابرها در افزایش استحصال آب در استان فارس با استفاده فنون سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی

خشکسالی و تغییرات اقلیمی از مسائلی است که در دهه­های اخیر آسیب­های زیادی را به پوشش گیاهی طبیعی و کشاورزی مناطق مرکزی ایران وارد نموده است. بارورسازی ابرها یکی از راه­های کاهش اثر تغییرات اقلیمی و تا حدودی جبران کمبود آب در مناطق خشک است. به این منظور در این پژوهش به بررسی تاثیر بارورسازی ابرها بر روی بارش در استان فارس پرداخته شد. در این راستا ماه­های آوریل، فوریه، دسامبر و نوامبر مربوط به سال­های 2010-2009 به عنوان ماه­های مستعد بارش در ایران جهت ارزیابی طرح بارورسازی ابرها در این استان انتخاب گردید. نقشه­های رستری بارش ماهانه برای هر ماه در هر سال از دوره آماری 34 ساله (2010-1977) با روش درون­یابی کریجینگ ترسیم و مقادیر ارتفاع بارش برای هر سال استخراج گردید. سپس حجم بارش برای ماه­های آوریل، فوریه، دسامبر و نوامبر در ایستگاه های هدف محاسبه و به عنوان متغیر وابسته در برآورد حجم بارش به روش درون­یابی کریجینگ در مناطق هدف مورد استفاده قرار گرفت. سری زمانی بارش برای هر ماه برای ایستگاه های کنترل نیز برای دوره آماری 2010-1977 تهیه و به عنوان متغیرهای مستقل وارد رگرسیون گردید. سپس رابطه خطی بین حجم بارش منطقه هدف با حجم بارش منطقه کنترل تعیین شد. جهت ارزیابی طرح بارورسازی در استان فارس از روش رگرسیون تاریخی استفاده شد. نتایج تحقیق، افزایش 15 درصدی بارش را در استان فارس در دوره چهار ماهه مذکور نشان می­دهد.

کلیدواژه ها:

مناطق خشک ، مدیریت منابع آب ، بارور سازی ابرها ، بارش ، استان فارس