بازشناسی مسئله امامت در تراث حدیثی امام رضا (علیه السلام)

مسئله ی امامت در روایات امام رضا7 بسیار زیبا به چشم می خورد و این حاکی از اهمیتی است که این موضوع نزد امام7 دارد. ایشان با اشاره به صفات و ویژگی های امامت، امام را حجت و دلیل خداوند بر مردم، پاسدار حریم ارزش های الهی، راهنمای مردم به سوی هدایت و مایه عزت مسلمانان برمی شمارند. این امام بزرگوار، در اثبات مسئله ی امامت با تاکید بر اقامه ی دلیل و برهان می فرمایند: امام باید به تورات و انجیل و زبور احاطه داشته باشد و با هرکدام به کتاب خودشان احتجاج کند و این که همه زبان ها را بداند و با اهل هر زبانی به زبان خودش مباحثه کند و افزون بر این باید از هر آلودگی و عیبی پاک باشد و همچنین عادل، باانصاف، حکیم، دلسوز، مهربان، بردبار، اهل بخشش و گذشت، نیکوکار و مطمئن باشد و امور مردم را حل وفصل کند؛ و همه اینها بیانگر این است که امام، منصوب از جانب پروردگار و حجت الهی بر خلق است که با چنین ویژگی ها و صفات به هدایت گری مردم جامعه می پردازد.در نهایت، با بررسی روایات امام رضا7 می توان گفت ایشان پذیرش توحید و مقبولیت آن از سوی خداوند متعال را در سایه ولایت پذیری و امامت برمی شمارند.

کلیدواژه ها:

امامت ، احادیث امام رضا7 ، امام شناسی ، ویژگی امامان ، صفات امامت