نمود واژگانی و نقش آن در وجهیت در نامه53 نهج البلاغه
محل انتشار: فصلنامه زبان پژوهی، دوره: 9، شماره: 23
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 479
فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLRZ-9-23_006
تاریخ نمایه سازی: 22 خرداد 1398
چکیده مقاله:
نمود واژگانی و نقش آن در وجهیت در نامه 53 نهج البلاغه مرتضی قائمی[1] اکرم ذوالفقاری[2] تاریخ دریافت:30/8/94 تاریخ تصویب: 15/4/95 چکیده از جمله عناصر وجهی، نمود واژگانی است که به عنوان مشخصه معنایی در فعل موجود است و روند و چگونگی انجام فعل را نشان میدهد. مهمترین مفاهیمی که در نمود واژگانی مد نظر قرار میگیرند، ایستایی، پویایی، قوت، ضعف، تکرار، استمرار، امتداد، لحظه، و سرعت است. این مقاله بر آن است که نمود واژگانی را ابزاری برای درک وجهیت و حالتمندی امام علی (ع) قرار دهد. به همین منظور با اشاره به دستهبندی نمود واژگانی، متن نامه 53 نهج البلاغه مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته، آن گاه به تبیین ارتباط میان این عنصر وجهی با ایدئولوژی و نگرش امام(ع) پرداخته شده است. با توجه به این نکته که بیشتر مباحث این نامه مبتنی بر مسائل تربیتی است، افعال وضعیتی نسبت به افعال رخدادی و عملیاتی بیشتر مشاهده شدند. افعال رخدادی و دستاوردی موجود در نامه نیز بر تاکید امام(ع) به تحرک و سرعت در انجام امور ظاهری و بیرونی اشاره میکنند. بنابراین از میان مفاهیم واژگانی ایستایی، پویایی و تداوم بیشتر مشاهده شدند. واژههای کلیدی: وجهیت، نمود واژگانی، نهجالبلاغه [1] دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه بوعلی سینا (نویسنده مسئول)؛ ghaemi@basu.ac.ir [2] دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشگاه بوعلی سینا؛ zolfaghary1394@gmail.com
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرتضی قائمی
دانشگاه بو علی سینا
اکرم ذوالفقاری
دانشگاه بو علی سینا
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :