بررسی قالب های معنایی اندام واژه های بیرونی زبان فارسی

این مقاله به بررسی چهارده قالب معنایی اندام واژه های بیرونی می­پردازد. قالب معنایی، چارچوب یکپارچه دانشی است که به ارائه کلی الگوهای ذهنی باورها، تجربه ها، آداب و رسوم، تصورات و موارد مشابه می پردازد. در این پژوهش برآنیم به این دو پرسش پاسخ دهیم که قالب های عمده اندام واژه ها در زبان فارسی به لحاظ نحوی چگونه نمود می یابند   و چه عناصر معنایی در این قالب ها بازنمایی می شوند . هدف مقاله حاضر، شناسایی ساختمان معنایی و نحوی قالب های اندام واژه های بدن در زبان فارسی است. داده های پژوهش، اغلب فرهنگ­نگاشتی هستند. قالب ها با الگوگیری از وب­گاه فریم نت از تعریف­های فرهنگ­واژگان استخراج شده­است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که در میان قالب های اندام واژه ها فقط یک قالب به قالب اصلی اندام واژه ها اختصاص دارد و سیزده قالب دیگر قالب های مرتبط با اندام واژه ها هستند. اندام واژه ها به دو صورت آشکار و ضمنی حضور دارند. حضور اندام واژه ها به شیوه های گوناگون مانند ساخت واژی، نحوی و معنایی مشخص شده است. حضور آشکار در ساختمان صوری پاره گفته های زبانی مانند اسم، صفت و فعل مرکب و همچنین آرایش جمله قابل مشاهده است. حضور ضمنی در رابطه معنایی اسم­ها، صفت­ها و فعل­ها، خواه بسیط خواه مرکب با واحدهای واژگانی گوناگون به چشم می­خورد.  

کلیدواژه ها:

معناشناسی قالبی ، قالب های معنایی ، قالب های اندام واژه ها ، اندام واژه های بیرونی