مشارکت افراد و جوامع دینی در صلح سازی و حقوق بشر

نیاز مبرمی به روش هایی وجود دارد که مشارکت افراد و جوامع دینی در توسعه صلح سازی و حقوق بشر را افزایش دهد. این مقاله استدلال می کند مفهوم جامعی از صلح سازی شامل امینت زندگی، تضمین معاش و دیگر حقوق بنیادین بشر باید ارائه شود. این نیاز در کشورهایی که دچار بی ثباتی حاد یا در مرحله بازسازی پس از جنگ به سر می برند، بسیار شدیدتر است. علی رغم تلاش های نهادها و رهبران کشورها، جوامع بیشتری در معرض بی ثباتی قرار می گیرند. متاسفانه نیمی از کشورهایی که از حالت مخاصمه و درگیری خارج می شوند، در عرض پنج سال دوباره دچار مخاصمه و درگیری می شوند. از این رو، سوالی که این مقاله به آن می پردازد این است که: چگونه مردم و جوامع مذهبی به طور موثر در روند صلح سازی و حقوق بشر مشارکت کنند هر چند نقش افراد در دولت های انتقالی به عنوان یک عنصر ضروری برای عدالت و تغییر پایدار، مدت زمان زیادی است که مورد پذیرش قرار گرفته است، اما درک عمیقی از این فاکتور مردمی وجود ندارد. پیمان های صلح آمیز و معاهدات بین المللی به خودی خود، صلح و تحقق حقوق بشر را محقق نمی کنند. همچنین حضور نیروهای حافظ صلح و یا سخنرانی های رهبران دینی و سیاسی نیز نمی تواند عاملی برای صلح و تحقق حقوق بشر باشد. هرچند این عوامل محرک های مفیدی هستند، اما صلح و امنیت واقعی انسان ها از ابتکارات مبتنی بر جامعه ایجاد می شود. این ابتکارت، انحرافات مثبت شرایط یک زندگی مبتنی بر صلح و قانون مداری در کنار دولت ها و دیگر قوا را ایجاد می کنند. بنابراین، این نوشتار روشی را مورد فرض قرار می دهد که شهروندان در تشکلات مذهبی و دولت های (محلی و ملی) و عوامل تغییر بین المللی، برای تبدیل مخاصمات  به صلح و اصلاحات امیدوار کننده، درگیر هستند. این مقاله اصول کلی صلح سازی ای که در بخش های توسعه انسانی، امنیت و فعالیت های حقوق گرا اعمال می شوند را مشخص می کند. این بخش ها ممکن است شامل موارد زیر باشند: سلامت، حفاظت، آموزش، امنیت، کار، معنویت و مسئولیت اجتماعی مشارکتی. در اینجا همچنین تلاش می شود چالش های پیش روی حقوق بشر و صلح سازی در کشورهایی که دچار بی ثباتی هستند و یا در پروسه بازسازی پس از جنگ هستند را بررسی کند. دسته بندی ها ممکن است شامل موارد زیر باشند: مراحل و انواع درگیری ها، دولت های شکننده و شکست خورده، جمعیت های نادیده گرفته شده، تبعیض قومی و نژادی، سیاست و دادگستری فراملیتی، توزیع منابع طبیعی و ثروت و سرمایه اجتماعی.  

کلیدواژه ها:

جوامع دینی ، فرآیند صلح سازی ، مشارکت ، تشکلات مذهبی ، کشورهای در بحران