اثربخشی بازی درمانی با رویکرد شناختی- رفتاری بر کاهش کمرویی دانش آموزان ابتدایی شهر بوشهر

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی بازی درمانی با رویکرد شناختی- رفتاری بر کاهش کمرویی دانش آموزان ابتدایی شهر بوشهر است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل 20392 نفر از دانش آموزان ابتدایی شهر بوشهر می باشد که از بین آنها تعداد 30 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان حجم نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق پکیج آموزش بازی درمانی با رویکرد شناختی و پرسشنامه کمرویی چیک و باس (1981) بود. نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که بین گروه های آزمایشی و گواه از لحاظ حداقل یکی از متغیرهای کمرویی و مولفه های آن یعنی کمبود قاطعیت و فقدان اعتماد به نفس، پریشانی و دوری گزینی اجتماعی و گستره کمرویی در ارتباط با افراد ناآشنا) تفاوت معنی داری وجود دارد به عبارت دیگر می توان گفت که بازی درمانی با رویکرد شناختی- رفتاری موجب کاهش کمرویی و مولفه های آن در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه می شود.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی با رویکرد شناختی- رفتاری ، کمرویی ، دانش آموزان ابتدایی شهر بوشهر.