بررسی تاثیر دانه بندی های مختلف بر خاصیت عملکردی آسفالت متخلخل

قسمت های از استان ایلام (شهرستان های ایوان، سرابله، شهر ایلام) و همچنین قسمت های شمالی کشور ایران، به دلیل میزان بارش فراوان، سطح رویه های آسفالتی موجود، در بیشتر مواقع مرطوب بوده و دارای سطح خیس است. سطح خیس و مرطوب رویه، منجر به کاهش مقاومت اصطکاکی، افزایش انعکاس نور، آب لغزی و... می شود. نوع آسفالت بکار رفته می تواند تایر بسزایی در ایمنی راه ها داشته و مشکلات ناشی از خیس بودن و رطوبت را حل کند. آسفالت متخلخل در اواخر دهه 1950 ابداع گردید و از دهه 90 به بعد، به صورت وسیعی مورد استفاده قرار گرفت. این نوع آسفالت با زهکشی آب های سطحی به اطراف جاده، موجب افزایش ایمنی جاده و کاهش خطرات ناشی از بارندگی می شود. در این پژوهش به بررسی تاثیر نوع دانه بندی استفاده شده بر خصوص عملکردی آسفالت متخلخل در درصد قیرهای 5% و 6% پرداخته شد. مشاهده گردید که دانه بندی استفاده شده نقش بسیار مهمی در خصوصیات عملکردی این نوع آسفالت مانند: نتایج درصد فضای خالی، آزمایش کانتابرو پیر نشده، نفوذپذیری و حساسیت رطوبتی می تواند داشته باشد. در این پژوهش پس از بررسی نتایج آزمایش ها مشاهده گردید که ارائه طرح اختلاط بهینه و بررسی مشخصات آسفالت متخلخل تنها با بررسی مشخصات عملکردی این آسفالت امکان پذیر است. از میان دانه بندی های استفاده شده مشاهده گردید که دانه بندی شماره دو نتایج بهتری را در قیاس با دانه بندی شماره یک ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

آسفالت متخلخل ، دانه بندی ، درصد فضای خالی ، کانتابرو ، ریزش قیر ، حساسیت رطوبتی ، خزش دینامیکی