اثر بخشی آموزش مبتنی به روش پروژه الهام گرفته از رویکرد سازنده گرایی بر پیشرفت درسی و بهبود درک مساله دانش آموزان پسر پایه ششم

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش مبتنی به روش پروژه الهام گرفته از رویکرد سازنده گرایی بار پیشرفت درسی و بهبود درک مساله دانش آموزان پایه ششم می باشد. روش پژوهش، از نوع شابه تجربی با پایش آزمون و پس آزمون استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پسر پایه ششم شهرستان کرمانشاه در سال تحصیلی 96-97 مشغول به تحصیل بودند. از آزمودنی های پژوهش، 36 نفر به عنوان گروه آزمایش و 36 نفر به عنوان گروه گواه از دانش آموزان دبستان قائم، ناحیه 6 آموزش پرورش از طریق روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. در گروه آزمایش، تدریس درس علوم با روش های تدریس مبتنی بر سازنده گرایی، ارائه شد و با استفاده از پرسشانامه حل مساله هپنز و پترسن (1995)(SPI) و آزمون پیشرفت درسی معلم ساخته داده های مورد نظر گاردآوری شاد. یافته های پژوهش، نشان داد بین گروه کنترل و آزمایش از نظر درک مساله تفاوت معنی داری وجود دارد میتوان گفت آموزش مبتنی به روش پروژه الهام گرفته از رویکرد سازنده گرایی بردرک مساله دانش آموزان پایه ششم تاثیر معناداری داشته است و همچنین آموزش مبتنی به روش پروژه الهام گرفته از رویکرد سازنده گرایی بر پیشرفت درسی علوم دانش آموزان پایه ششم تاثیر معنی داری داشته است.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی به روش پروژه ، رویکرد سازندهگرایی ، پیشرفت درسی ، درک مساله ، دانش آموزان.