جنبه های سینوپتیکی- دینامیکی مخاطره بارشهای سیل آسا در استان کرمانشاه با تاکید بر بارش های فروردین 1395

سیل یکی از خسارت بارترین مخاطرات محیطی است. طی سالهای اخیر گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی وابسته به آن، خسارات زیست محیطی فراوانی برای اکوسیستم ها و حیات موجودات زنده وارد نموده است. در پژوهش حاضر بارشهای سنگین و سیل آسای استان کرمانشاه طی یک دوره آماری 45 ساله(1350 تا (1395 از جنبه های سینوپتیکی- دینامیکی مورد بررسی قرار گرفته است. داده های واگرایی، شدت قائم، تاوایی، ارتفاع ژئوپتانسیل، رطوبت نسبی، رطوبت ویژه، درجه حرارت و میانگین فشار تراز دریا از مرکز ECMWF دریافت و الگوهای گردشی موثر بر رخداد بارشهای روزهای 12 تا 15 آوریل 24)2016 تا 27 فروردین ( 1395 به عنوان نمونه مطالعه شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که در زمان وقوع بارشهای سیل آسا، علاوه بر حاکمیت بخش شرقی فرود عمیق تراز 500 هکتوپاسکال و فرارفت دمای گرم با جهت جنوب غربی - شمال شرقی بر غرب ایران، شرایط دینامیکی جو نیز تاثیرات تشدید کننده ای بر رخداد بارش سنگین داشته است. بطوریکه افزایش واگرایی جو در ترازهای بالاتر از 500 هکتوپاسکال، با تقویت همگرایی ترازهای مجاور سطح زمین، افزایش حرکات قائم صعودی و تقویت همرفت موجب تقویت همگرایی شار رطوبت جو در ترازهای 1000 تا 500 هکتوپاسکال در غرب ایران و وقوع بارشهای سیل آسا در استان کرمانشاه شده است.