بررسی رابطه سبک های فرزند پروری والدین و مسئولیت پذیری اجتماعی نوجوانان

هدف کلی از انجام این پژوهش برر سی رابطه سبک های فرزند پروری والدین و م سئولیت پذیری اجتماعی نوجوانان بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان مقطع دهم دوره متو سطه اول دبیر ستان های بخش بی ضاء شهر ستان سپیدان در سال تحصیلی 98-97 می با شد که تعداد آن ها 300 نفرمی با شد. در این پژوهش، حجم نمونه برابر با 80 دختر و پ سرا ست. در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شده است و یک مدرسه و از یک یا دو کلاس به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسش نامه ی سبک های فرزندپروری بامریند (1973) و پرسش نامه ی مسئولیت پذیری نوجوانان توسط پری سیما نعمتی (1386) بودند. یافته های پژوهش با استفاده از نرم افزارSPSS و با بهره گیری از آزمون های آماریT م ستقل، تحلیل واریانس یک طرفه، ضریب همب ستگی پیر سون به د ست آمد. نتایج حا صل عبارت اند از: .1 بین میانگین بهره مندی والدین از سبک های مقتدر و ا ستبدادی و آ سانگیر، تفاوت معناداری وجوددارد؛ بدین صورت که میانگین سبک مقتدر بی شتر از همه و میانگین سبک ا ستبدادی کمتر از سایر سبک ها ا ست. .2 از بین ویژگی های جمعیت شناختی دانش آموزان فقط جنسیت دانش آموزان تفاوت معنادار در بکارگیری والدین از سبک های فرزندپروری را نشان می دهد و سایر ویژگی ها تحصیلات والدین، تعداد فرزندان خانواده و فرزند چندم خانواده بودن) رابطه ی معناداری با سبک های فرزند پروری والدین ندارند. .3 مشخص می شود که بین میانگین دختران و پسران در مسئولیت پذیری تفاوت معناداری به چشم می خورد. .4 مشخص می شود که سبک فرزندپروری مقتدر رابطه ی مثبت و معناداری با م سئولیت پذیری اجتماعی دانش اموزان دارد. هم چنین میان سبک ا ستبدادی و سبک آسان گیر و مسئولیت پذیری اجتماعی دانش اموزان بطور کلی رابطه ی معناداری به چشم نمی خورد.

کلیدواژه ها:

سبک های فرزندپروری ، مسئولیت پذیری اجتماعی ، نوجوانان ، والدین ، دانش آموزان