ارتباطات و فضای مجازی جهان بومی و بوم جهانی مطالعه ای بر فضای فضای مجازی و خانواده

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 439

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PHFHL01_103

تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1398

چکیده مقاله:

خانواده به عنوان یکی از مهم ترین قدرت های تربیتی از شخصیت انسانها مراقبت میکند و این عمل را همانگونه انجام میدهد که زندگی اجتماعی آن را میخواهد. تضعیف روابط عاطفی میان اعضای خانواده پیامدی است که با ورود عناصر مدرن به جامعه ی ما به تدریج گسترش یافته ا ست. کمرنگ شدن روابط عاطفی درون خانواده حکایت از این دارد که انسانهای عصر جدید بسیاری از پیوندهای سنتی گذشته را از دست داده و روابط آنان از شکل طبیعی و دل خواسته به حالتی مصنوعی و ظاهری تغییر یافته است. یکی از دلایل ا صلی بروز این مسئله فناوری های ارتباطات ا ست که مانند هر دگرگونی نا شی از عر ضهی و سایل ارتباطی یا فناوری جدید در هر جامعه ی انسانی، باعث تغییرات گسترده ای شده است. شبکهی اینترنت در کنار مزایای بسیار، معایبی نیز دارد که عدم آ شنایی کامل با فضای مجازی میتواند آ سیب هایی را برای خانواده ها به بار آورد. این پژوهش با هدف آگاهی از تاثیر گسترش روز افزون استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بر ساختار خانواده انجام شده است.با توجه به ماهیت کیفی پژوهش، روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع اسنادی-کتابخانه ای بوده و پس از بررسی و تحلیل مقالات مرتبط به این نتیجه رسیدیم که کیفیت وکمیت استفاده از فضای مجازی، بر ارتباط شفاهی خانواده تاثیر داشته است. بدین معنا که هرچه میزان استفاده از فضای مجازی بیشتر باشد کمیت وکیفیت ارتباط شفاهی که ناشی از ارتباط افراد در دنیای واقعی و ارتباطات رو در رو است، کاهش پیدا میکند.

نویسندگان

هاجر پورعسکری

کارشناسی مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

خدیجه پورعسکری

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه فیروزآباد، فیروزآباد، ایران

حامد علیزاده

کارشناسی مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

کوثر خادم

کارشناسی مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران