رابطه ی الگوهای ارتباطی خانواده و سبک های دلبستگی با سلامت روانشناختی و معنوی

هدف: در این پژوهش به بررسی رابطه ی الگوهای ارتباطی خانواده و سبکهای دلبستگی با سلامت معنوی پرداخته شده است. روش:جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه شیراز بوده است که از این جامعه 150 نفر 30 زن و 120 مرد به صورت نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و به مقیاس های الگوهای ارتباطی خانواده، سبک های دلبستگی بزرگسالان، اضطراب، افسردگی، استرس و سلامت معنوی پاسخ دادند. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که سلامت معنوی به صورت مثبت تنها از طریق جهت گیری گفت و شنود از الگوهای ارتباطی خانواده پیش بینی شد B= 0/21 ، . P< 0/01 همچنین، افسردگی از طریق سبک دلبستگی وسوگرا/اضطرابی B= -0/26 ، P< 0/002 و جهت1گیری گفت و شنود B= -0/16 ، P< 0/0001 به صورت منفی پیش بینی شد. در زمینه ی اضطراب نیز از طریق سبک دلبستگی دوسوگرا/اضطرابی به طور منفی پیشبینی شد B= -0/23 P< 0/01 ولیکن جهت گیری همنوایی آن را به صورت مثبت پیشبینی کرد B= 0/14 ، P< 0/05 همچنین سبک دلبستگی دوسوگرا/اضطرابی B= -0/23 ، P< 0/02 و جهت گیری گفت و شنود B= -0/13 ، P< 0/002 به طور منفی استرس پیشبینی کردند. نتیجه گیری: یافته های فوق به ما نشان میدهند که نحوه ی ارتباطات خانوادگی و سبک های دلبستگی افراد میتواند سلامت روان و سلامت معنوی را تحت تاثیر قرار دهد. بحث تفصیلی درباره یافته ها، در اصل مقاله آمده است.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، سبک های دلبستگی ، سلامت معنوی ، سلامت روان