نقش نگرش خانواده ونگرش به اجتماع درتبیین پرخاشگری فرزندان

هدف پژوهش حاضر پیش بینی پرخاشگری فرزندان بر اساس سبک های فرزندپروری و غلبه اجتماعی در دانش آموزان دختر و پسر شهر یاسوج بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و رگرسیون بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشآموزان مدارس متوسطه دوم شهر یاسوج در سال تحصیلی 96-97 تشکیل دادند که تعداد 245 نفر از دانشآموزان این مدارس از راه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از مقیاس فرزندپروری بامریند، غلبه اجتماعی سیدانوس و پراتو و پرخاشگری باس و پری استفاده شد. برای روایی مقیاسها از تحلیل عاملی مرتبه دوم با نرمافزار AMOS و برای پایایی نیز از آلفای کرانباخ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و پاسخ به فرضیه پژوهش، از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان استفاده شد. یافته ها نشان داد، فرزندپروری آسانگیر، فرزندپروری استبدادی و گرایش به غلبه اجتماعی پیشبین مثبت پرخاشگری هستند و اجتناب از غلبه اجتماعی پیشبین منفی پرخاشگری دانش آموزان است. نتیجه گیری: به طور کلی میتوان نتیجه گرفت که سبک فرزندپروری و نگرش به غلبه اجتماعی از عوامل اصلی برای بررسی پرخاشگری دانش آموزان است.