تحلیل کاربردی اثر اثباتی و اعتبار نظریه کارشناسی در حقوق ایران

گستردگی و پیشرفت روز افزون علوم مختلف، توان علمی محدود بشر و پیچیدگیهای برخی پرونده های قضایی و موضوعات مطروحه گاه برای رسیدگی و احقاق حقوق اشخاص و اتخاذ تصمیم صحیح و شایسته اهمیت و نقش کارشناسی را در اجرای عدالت، بیش از پیش نمایان می نماید.کارشناسی ابزار و فرایندی است که به واسطه آن می توان از مهارتهای فنی و تخصصی و تواناییهای علمی و تجربی متخصصین تحت عنوان کارشناس در رشته های مختلف علمی برای دستیابی به نتایج درست در امور فنی بهره برد.قانونگذار در ماده 1258 قانون مدنی دلایل اثبات دعوی را برشمرده که شامل اقرار، اسناد کتبی، شهادت شهود، امارات و قسم می باشد. کارشناسی در بین دلایل اثبات دعوی دیده نمی شود، ولیکن در مبحث ششم از فصل دهم قانون آئین دادرسی مدنی مصوب 1379 تحت عنوان رسیدگی به دلایل رجوع به کارشناسی، به عنوان یکی از وسایل اثبات دعوی مورد توجه قانونگذار قرار گرفته ومواد 257 تا 269 قانون آئین دادرسی مدنی به کارشناسی اختصاص یافته است. علاوه بر ماهیت، ارزش و اثر اثباتی نظریه کارشناسی در این مقاله اعتبار نظریه کارشناسی از دو زاویه 1- از حیث مدت زمان اعتبار نظریه کارشناسی و2- از حیث تاثیر آن در تصمیم دادگاه مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

کارشناسی 2-دلیل 3-اماره