اثرات اقتصادی، اجتماعی و وضعیت کشت خرما در استان سیستان و بلوچستان

استان سیستان و بلوچستان یکی از مراکز عمده تولید خرما در کشور است که کشت خرما در منطقه سابقه چند هزار ساله داشته است. خرما از طریق جنسی (بذر) و غیرجنسی (پاجوش) تکثیر می‌یابد که تکثیر جنسی آن باعث گردیده تا خرمای استان دارای تنوع ارقام و فنوتیپ‌های بسیار زیادی باشد که هریک از آنها صفات منحصر به فردی از نظر عملکرد، کیفیت محصول، مقاومت به شرایط محیطی و پدیده‌های جوی آفات و امراض می‌باشند و حتی برخی ارقام مرغوب و تجاری نظیر رقم ربی اختصاصاً در این استان تولید می‌شود در هر صورت خرما در گسترده وسیعی از استان با شرایط اقلیمی کاملاً متفاوت از گرم و خشک با بادهای شدید در منطقه سیستان تا سواحل دریای عمان با آب و هوای گرم و مرطوب بخوبی سازگار یافته و کشت و کار می‌شود. این منبع عظیم ژنتیکی قابلیت‌های فراوانی را در اختیار بهره‌برداران و محققانی قرار داده است بطوری که محققین می‌توانند با کمک فن‌آوری‌های نوین بیوتکنولوژی ارقام مرغوب و مقاوم به آفات و امراض، خشکی، شوری و غیره را تکثیر نموده و برای بهره‌برداری‌های تجاری به بهره‌برداران معرفی نمایند.

کلیدواژه ها:

خرما ، بهره‌برداری ، رقم ، کیفیت محصول