بررسی مفهوم سرزندگی در بازارهای ایرانی (نمونه موردی: بازار قزوین)

اگرچه امروزه نقش بازارها نسبت به گذشته کمرنگ تر شده است اما باید در نظر داشت که بازارها روزگاری به عنوان یکی ازفضاهای مهم شهری نقش موثری در شکل گیری شهرها ایفا کرده اند. جایگاه بازارها به اندازه ای حیاتی بوده که گاه بسیاری ازشهرها حول آنها گسترش یافته اند و به عنوان قطب اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و حتی فرهنگی هر شهر به شمار می رفته اند.میزان تاثیر مولفه پویایی و سرزندگی در بسیاری از بازارهای ایرانی به چشم می خورد و این سرزندگی ناشی از حضور یا عدمحضور شهروندان بوده است. با توجه به این که در بازارهای ایرانی به صورت غالب جنبه های کالبدی معماری بازار مدنظر قرارگرفته، هدف از پژوهش حاضر آن است تا مفاهیم ادراکی و مفهوم مولفه سرزندگی و باززنده سازی آن در بازارهای ایرانی موردبررسی قرار گیرد. فرضیه پژوهش بیان می دارد که بهره گیری از پویایی و سرزندگی در بازارهای ایرانی می تواند راهکاری هدفمنددر راستای جلب رضایب کاربران از فضا باشد. به همین منظور بازار قزوین که از بازارهای مهم و تاریخی ایران است مورد کاوشقرارگرفب. روش تحقیق مورد استفاده در پژوهش به صورت روش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی و ابزارهای گردآوری داده ها،منابع مکتوب، مشاهده عینی و تحقیقات میدانی می باشد. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان دهنده آن اسب که وجود کاربریهای خاص و نیز همجواری با مکان های سرزنده و حائز اهمیتی چون مجموعه تاریخی سعدالسلطنه و مسجدالنبی بر سرزندگیبازار قزوین افزوده است. از طرفی بهره گیری از مولفه های سرزندگی در این بازار، علاوه بر تبدیل این فضا به مکان گردشگری سببهویتمندی این فضا برای شهروندان گردیده اسب.

کلیدواژه ها:

بازارهای ایرانی ، سرزندگی ، پویایی ، بازار قزوین