نوآوری ، ترکیب و تکثیر قالب های شعری در دیوان اشعار بهار

محمد تقی ملک الشعرای بهار با همه ی فراز و نشیب های فکری و هنری اش شاعر و ادیبی است متعلق به دوره ی ادبی بازگشت ، تجدد و نو گرایی ، ( روزبه ، 1386 ، 106 ) وی همانند همه شاعران هم روزگار خود سنت شکنی و نوگرایی را به سبکی دیگر در شعر خود به اجراء درآورده است . این مقاله به همین تکثیر و نوآوری ها در قالبهای شعری می پردازد ، ترکیب قالبهای سنتی از ابداعاتی است که بهار به خوبی از عهده آن برآمده است و به نوعی راهی تازه را گشوده است در قالبهای سنتی که بعد از وی اگر چه کمتر مورد توجه واقع شده ولی می توان بهار را از شاعرانی دانست که در تحول شعر فارسی هم از حیث قالب و هم محتوای ودرون مایه قابل توجه است.

کلیدواژه ها:

بهار ، ترکیب قالب ها ، مسمط ترجیع بند ، نوآوری در قالب ها