بررسی و تحلیل کهن الگوی آنیما در غزل های مولانا
محل انتشار: فصلنامه ادبیات عرفانی، دوره: 3، شماره: 5
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 396
فایل این مقاله در 43 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMLK-3-5_001
تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1398
چکیده مقاله:
در این مقاله، به معرفی کهن الگوی آنیما و بازنمود آن در ناخودآگاه یونگ در برخی از اساطیر و ادبیات جهان و ادبیات معاصر ایران پرداخته، و با درنظرگرفتن دو نقش مثبت و منفی آنیما، برخی از ویژگی های آن در پهنه جهان و نمود آن ها را در غزلیات شمس ذکر کرده ایم. با توجه به شواهد حاضر در متن، آنیما در غزل های مولوی، ویژگی هایی مثل تسخیرکنندگی و فریبندگی، سرچشمه زندگی بودن، نومنی و تقدس و میانجیگری بین خودآگاه و ناخودآگاه دارد و با نمادهای پرندگان طوطی و طوطی بچه و سیمرغ، و دیگر رموز مثل پری، آهو، ماه، هما، آب و باد و واژگانی مثل صنم و بت نمودار شده است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی محمدی
دانشیار گروه زبان وادبیات فارسی دانشکده ادبیات دانشگاه بوعلی سینا همدان
مریم اسمعلی پور
کارشناس ارشدزبان و ادبیات فارسی دانشگاه بوعلی سینا همدان