تاثیر اعتماد به نفس کارکنان، دسترسی به اطلاعات کاری، آموزش ضمن خدمت بر توانمندسازی و عملکرد کارکنان

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین اعتماد به نفس کارکنان، دسترسی به اطلاعات کاری، آموزش ضمن خدمت بر توانمندسازی و عملکرد کارکنان به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش را معلمان منطقه جلگه شهراصفهان به تعداد 288 نفر تشکیل داد، که از این تعداد با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم تعداد 165 نفر نمونه آماری انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، پنج پرسشنامه اعتماد به نفس آیزنک با 30 گویه، پرسشنامه محقق ساخته دسترسی به اطلاعات کاری با 10 گویه ، پرسشنامه عملکرد سازمانی گلستانی (1391) با 28 گویه، پرسشنامه توانمندسازی کارکنان اسپریتزر (1995) با 12 گویه، پرسشنامه محقق ساخته آموزش ضمن خدمت با 10 گویه که بر اساس مقیاس 5 درجه ای لیکرت بود. روایی صوری پرسشنامه ها با استفاده از نظرات برخی از اساتید دانشگاه و تعدادی از اعضای جامعه آماری تایید شد. ضریب پایایی پرسشنامه ها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برآورد شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند گانه، آزمون تحلیلی واریانس چند راهه استفاده گردید.. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین اعتماد به نفس کارکنان و توانمند سازی، بین اعتماد به نفس و عملکرد، بین دسترسی به اطلاعات و توانمند سازی، بین دسترسی به اطلاعات و عملکرد، بین آموزش ضمن خدمت و توانمند سازی، بین آموزش ضمن خدمت و عملکرد رابطه معناداری وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد بین نمرات کارکنان در مورد متغیرهای اعتماد به نفس کارکنان، دسترسی به اطلاعات کاری، آموزش ضمن خدمت، توانمندسازی و عملکرد کارکنان با توجه به متغیرهای جمعیت شناختی (جنسیت ،سن، تحصیلات، سابقه کار) تفاوت وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

اعتماد به نفس کارکنان ، دسترسی به اطلاعات کاری ، آموزش ضمن خدمت بر توانمندسازی ، عملکرد کارکنان