مطالعه آپومیکسی در تعدادی از ژنوتیپ های میوه گردو Juglans regia L در سه روستای شهرستان خلخال

به منظور مطالعه آپومیکسی در تعدادی از ژنوتیپ های گردو تحقیقاتی در سه روستای شهرستان خلخال انجام گردید. در این تحقیق 26 ژنوتیپ گردو از بین جمعیت گیاهی گردوی محلی موجود شهرستان، انتخاب و به مدت 2 سال متوالی موردبررسی و مطالعه قرار گرفتند. سپس از هر درخت 20 میوه به طور تصادفی انتخاب شد. طرح آزمایشی استفاده از روش تجزیه یکطرفه داده ها بود که هر ژنوتیپ یک تیمار به حساب آمده و صفاتی که بر روی هر ژنوتیپ به صورت مقایسه ای با ژنو تیپ های دیگر مطالعه و بررسی شد، به عنوان تکرار آزمایشی محسوب گردید.نتایج نشان داد، ژنوتیپ H4 به واسطه طول میوه بیشتر و ژنوتیپ های K 6 به واسطه قطر بیشتر میتواند در برنامه های اصلاحی (پرمحصولی) مورداستفاده قرار گیرند. همچنین بررسی پدیده آپومیکسی نشان داد که درصد میوه های تشکیل شده با روش ایزولاسیون گل ماده با پاکت کاغذی، از 5 درصد تا 25 درصد در بین ژنوتیپ های انتخابی متغیر است. بیشترین میزان تشکیل میوه آپومیکسی در درخت 2A مشاهده گردید. درختانی که بیشترین میزان تولید میوه آپومیکسی را نشان دادند بیشترین ریزش میوه های ایزوله شده را در مراحل اولیه و ثبت اولین ریزش داشتند

کلیدواژه ها:

گردو ، آپومیکسی ، ژنوتیپ ، ایزولاسیون