جایگاه آینده پژوهی در برنامه ریزی آموزشی و نظام آموزشی کشور

این پژوهش با هدف جایگاه آینده پژوهی در برنامه ریزی آموزشی کشور می باشد .بر اساس تجربه های نظام آموزش و پرورش پیشرفته، آینده نگری استراتژیک توانایی نظام آموزش و پرورش را در برنامه ریزی به نحو بارزی افزایش خواهد داد. برنامه ریزی آموزش و پرورش مانند، دیگر برنامه ریزی ها عمیقا نیازمند آینده نگری است. نگرش نظام آموزشی با نقش حیاتی و مسئولیت هایی که در قبال جامعه به عهده دارد باید به آینده وسیع تر، نافذتر، و سنجیده تر از دیگر سازمان ها باشد تا تصویر دقیق و درست تری از آینده ارائه دهد. آینده نگری ارتباط نزدیکی با برنامه ریزی آموزشی دارد به طوری که آنها را لازم و ملزوم یکدیگرند یا تکمیل کننده همدیگر می دانند.در این پژوهش ضمن بررسی مفهوم آینده پژوهی و ابعاد آن و نوع نگاه هایی که می تواند داشته باشد، به برخی از نکات عمده این مسئله در نظام برنامه ریزی آموزشی و سازمان آموزش و پرورش پرداخته شده، سازمانی که با رشد فزاینده و فراگیر خویش تعیین کننده راه آینده است و پیوند میان کیفیت این نظام ها و مقوله آینده نگری است .نتایج نشان می دهند که آینده پژوهی ارتباط نزدیکی با برنامه ریزی آموزشی دارد .می توان گفت این دو مقوله لازم و ملزوم وتکمیل کننده همدیگر هستد.

کلیدواژه ها:

آینده پژوهی ، برنامه ریزی آموزشی ، نظام آموزشی ، برنامه ریزی استراتژیک