تاثیر روش های تدریس بر یادگیری دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان بابل

هدف اصلی این تحقیق، بررسی تاثیر روش های تدریس بر خودشکوفایی دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان بابل می باشد. جامعه آماری در این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان بابل بوده است. تعداد نمونه آماری با توجه به جمعیت جامعه آماری از فرمول کوکران محاسبه گردید و نمونه گیری از جامعه آماری با استفاده از روش طبقه ای صورت گرفت. بر این اساس، حجم نمونه آماری 379 نفر است. از این رو تعداد 379 پرسشنامه بین دانش آموزان توزیع گردید که اطلاعات بدست آمده با بکارگیری نرم افزار SPSS و با استفاده از تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شده است. پرسشنامه طراحی شده در این تحقیق برای تعیین اعتبار محتوا در اختیار تعدادی از اساتید و خبرگان دانشگاهی قرار داده شد و مورد تایید آنها قرار گرفت و همچنین از روش آلفای کرون باخ برای پایایی پرسشنامه استفاده شد و با توجه ضرایب به دست آمده، پرسشنامه از پایایی بالا برخوردار بوده است. یافته های این مطالعه نشان داد عوامل چهارگانه روش تدریس (همیاری، ساخت گرایی، بحث گروهی و حل مساله) اثر معنی دار بر یادگیری دانش آموزان مقطع متوسطه دارد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، همیاری ، ساخت گرایی ، بحث گروهی ، حل مساله ، یادگیری