تحلیل پدیدارشناسانه نوعی تصویر در شعر سهراب سپهری
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های فلسفی، دوره: 12، شماره: 25
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 358
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PHILO-12-25_011
تاریخ نمایه سازی: 20 خرداد 1398
چکیده مقاله:
بررسی ها نشان می دهد که میان بنیادهای فلسفی شعر سپهری و مباحث پدیدارشناسی مطابقت ها و هم سانی هایی وجود دارد. لب سخن سپهری هم صدا با پدیدارشناسان آن است که آدمی باید خود مستقیما از طبیعت شناختی ناب پیدا کند نه از راه علم و کتاب. ما در این مقاله که به روش توصیفی و تحلیل محتوا انجام گرفته است، تنها به واکاوی جنبه های پدیدارشناختی در خلق نوعی تصویر نوآورانه در شعر سپهری توجه کرده ایم. گمان ما آن است که در بررسی برخی تصاویر و شگردهای بدیعی سپهری، صرفا تحلیل های ادبی کارساز و راه گشا نیست و باید از حوزه هایی دیگر مانند فلسفه در راستای تبیین چند و چون بعضی از شگرد های ادبی یاری گرفت. تصویرهایی مانند گنجشک محض ، آفتاب صریح ، پیشانی مطلق ، نقطه محض و اتفاق سفید در شعر سپهری هم سو با اصول پدیدارشناسی آفریده شده است. هوسرل در پدیدارشناسی بابی با عنوان اپوخه گشوده است. اپوخه مرحله ای از شناخت است که در آن من ناب یا من متفکر و نظاره گر همه قضاوت ها درباره و جود و یا هستی جهان خارج را به حالت تعلیق درمی آورد. سپهری وقتی می گوید: گنجشک محض می خواند. ، فقط نمی خواهد با برجسته سازی زبان، تصویری آشنایی زدایانه و نو بیافریند بلکه با تکیه بر تاملات فلسفی خود می خواهد تا به مفهومی نزدیک به اپوخه اشاره کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید کریمی قره بابا
استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :