القای مقاومت سیستمیک به نماتد ریشه گرهی گوجه فرنگی با استفاده از اسید سالیسیلیک و دو عامل بیوکنترل

به منظور بررسی اثر قارچ Trichoderma viride، باکتری Pseudomonas fleurescens CHA0 و اسید سالیسیلیک روی نماتد ریشه گرهی (M. incognita race2) و تاثیر آن ها بر روند تولید آنزیم های دفاعی گوجه فرنگی، آزمونی در شرایط گلخانه به مرحله اجرا درآمد. جمعیت نماتد روی رقم حساس گوجه فرنگی روتگرز تکثیر و گیاهان مورد آزمون، در مرحله چهار برگی مایه زنی شدند. میزان فعالیت آنزیم های پراکسیداز، فنیل آلانین آمونیالیاز و کاتالاز در روزهای اول، چهارم و هفتم پس از مایه زنی نماتد، اندازه گیری شد. نتایج بررسی ها نشان داد، کاربرد قارچ، باکتری و اسید سالیسیلیک، باعث افزایش مهار (کنترل) نماتد شد و کاهش قابل ملاحظه ای در شاخص های آلودگی مانند شمار گال و توده تخم رخ داد. به طوری که مایه زنی توام گیاهان آلوده، در رقم های Gina VF، Falat CH، Falat 111 و Karoon به ترتیب موجب کاهش درصد شمار گال (81، 68، 80 و 83)، شمار کیسه تخم (87، 78، 83 و 88) و عامل تولید مثل (83، 69، 82 و 84)  شد. بیشترین شمار گال به­ترتیب در رقم های Karoon، Flat 111، Gina VF و Flat CH و بدون حضور عامل های مهارکننده مشاهده شد. هر سه عامل افزون بر کاهش شاخص های نماتد، به ترتیب باعث افزایش فعالیت آنزیم های دفاعی کاتالاز، پراکسیداز و فنیل آلانین آمونیالیاز در گیاه شدند. این افزایش در چهارمین روز پس از مایه زنی، به بیشترین میزان خود رسید.

کلیدواژه ها:

پراکسیداز ، Meloidogyne incognita ، Pseudomonas fluorescens ، Trichoderma viride