بررسی خصوصیات مکانیکی بتن الیافی با نانو سیلیس و الیاف پلی پروپیلن

بتن الیافی در حقیقت نوعی کامپوزیت است که با بکارگیری الیاف تقویت کننده داخل مخلوط بتن، منجر به بهبود محسوسی از خواص مکانیکی(مقاومت فشاری و کششی ) بتن می گردد. این ترکیب کامپوزیتی، یکپارچگی و پیوستگی مناسبی داشته و علاوه بر امکان استفاده از بتن به عنوان یک ماده شکل پذیر ، از پتانسیل زیادی جهت استفاده در المان های جاذب انرژی به عنوان کنترل غیرفعال در بهسازی لرزه ای ساختمان برخوردار است . در این مقاله تاثیر نانو سیلیس و الیاف پلی پروپیلن بر خصوصیات مکانیکی بتن الیافی (فشاری و کششی) با نتایج حاصل از انجام آزمایشات بر روی نمونه ها، با توجه به دیگر تحقیقات موجود در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است. دراین تحقیق با جایگزینی 5 ، 10 و 15درصد حجمی الیاف پلی پروپیلن به جای شن، جرم مخصوص بتن به ترتیب بین kg8تا 10/5درصد ، 17/7 تا 18/7 درصد و 24/6 تا 26/6 درصد نسبت به جرم مخصوص نمونه ی شاهد که دارای عیار 350m3 می باشد، کاهش یافته و مقاومت فشاری 28 روزه ی آنها نیز به ترتیب بین 11/7تا 18/9درصد ،27/1 تا 31 درصد و 36/2 تا 43/1 درصد نسبت به طرح شاهد کاهش داشته است. و همچنین بتن الیافی با 3 درصد نانو سیلیس دارای 31 و 29 درصد مقاومت فشاری بیشتر و به طور مشابه 38 و 24 درصد مقاومت کششی بیشتر نسبت به بتن شاهد خود در سن 28 روزه شده است.

کلیدواژه ها:

بتن الیافی ، نانو سیلیس ، الیاف پلی پروپیلن ، مقاومت فشاری ، مقاومت کششی